GÜNCE│GÜLEN BEVRAN TURAN*

ÇOCUK OLDUĞUMUZU DÜNYAYA HATIRLATACAĞIZ

Eğitim için gösterdiğimiz çabayı anlatayım size;

Elimizden düşmez olan telefonlar artık eğitim için kullanılıyorlar. 
Düşünsenize öğretmenim ekranın tam içinde! 

Öğretmeni ekranda durdurup not alıyorum!
Anlamadığımda parmak kaldırmak yerine tuşlara basıyorum. 
Geri sarıyor, ileri sarıyorum. 

Okulda pijamayla dolaşamasam da 
Artık dersi pembe pijamalarımla dinliyorum. 

Okulda babam yanımda olmasa da artık yanımda not alıyor. 
Muhtemelen o da video gibi otuz yıl geri sarılmış durumda! 

Mustafa’nın dişi çıktı çıkacak,
Çıkaramıyoruz!

Anneannem evimizde 10 gün kalacaktı ancak 
Covid yüzünden 2 ay evde kalmak zorunda kaldı. 
Halam ise Amerika’dan evimize mikroplardan kaçarak geldi. 

Mustafa gibi çocukların olduğu evde ‘sessizlik nasıl bir şey’ sorusunun cevabını Unutmak kesinlikle mümkün! 

Her çocuk oyun ister ve biz oyundan asla ayrı kalamayız! 
Kalmadık da;
Atlama ipiyle kement ve çubukla at yapıyoruz. 
Kendimizce oyunlar türetip oynuyoruz. 

Çocukların oyunları, neşeleri derken
23 Nisan gelmeden bir sürü ev işi öğrendim
Kardeşlerim evi süpürdü,
Ben yumurta yapabiliyorum, 
Kolay tariflerle kurabiye yapıyorum. 

Kurabiye yiyen Musti’nin dişi hala düşmedi! 
Sanırım bu süre içerisinde diş perisi de evimize uğrayamayacak! 

Nisan ayı geldi bahçemiz papatyaya doydu. 
Kuşlar şarkı söyledi, çiçekler dans etti. 

Anneannem hala gitmedi ama biz onun yemeklerine doyduk. 

Ve

Artık anneannemin gitme vakti geldi. 
Yarın yolculuk başlıyor. 
Artık krep yapma sırası bana geldi! 

Biz biz olalım dışarı çıkmayalım ‘büyüklere örnek olalım’.
Ülkemizdeki bağımsızlığın coşkusunu dünya çocukları yerine evde biz bize yapacağız. Telefonda, televizyonda, tablette, defterde, kalemde, kitapta çocuk olduğumuzu dünyaya Hatırlatacağız.

*TED TRABZON KOLEJİ

3. SINIF